بررسی برخی از ویژگی های تولید مثلی میگوی چکو Metapenaeus stebbingi Nobili, 1904 در آب‌های ساحلی خلیج فارس

نویسندگان

1 کارشناس ارشد بوم شناسی آبزیان، گروه شیلات، دانشکده علوم و فنون دریایی و جوی، دانشگاه هرمزگان، بندر عباس

2 دانشجوی کارشناسی ارشد شیلات، گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران، کرج

چکیده

این مطالعه به منظور بررسی جنبه‌های پویایی‌شناسی جمعیت میگو چکو (Metapenaeus stebbingi) در آب­های خلیج‌فارس (استان هرمزگان) انجام شد. نمونه برداری به مدت 12 ماه از اسفندماه 1394 تا بهمن ماه 1395 با روش صید ترال کف انجام گرفت. در مجموع 546 میگو جمع آوری و اطلاعات ریخت‌شناسی و مراحل رسیدگی تخمدان اندازه‌گیری شد. نتایج تجزیه و تحلیل نسبت­های جنسی نشان داد که در تمامی موارد ( به استثنا شهریور­ماه) نسبت‌ها به طور معنی‌داری 1:1 نبوده است (0.05>P). رابطه‌ی طول کاراپاس با طول کل و وزن نشان داد که رشد هر دو جنس میگو آلومتریک یا ناهمگون می‌باشد. در بررسی فراوانی و تغییرات ماهانه میانگین طول کاراپاس و طول کل و وزن نشان داد که از اواخر زمستان( اسفندماه) و با شروع فصل بهار تا اواخر اردیبهشت ماه، سیر صعودی و در تیرماه یک روند نزولی را دنبال می‌کند. در زمان تولیدمثل، درصد بـالایی از میگـوهای ماده در مناطق ساحلی یافت می‌شوند و به تدریج حضور آن‌ها در آب‌های عمیق‌تـر کـاهش مـی‌یابد و در نتیجه بیشتر در دسترس صید قرار می‌گیرند. تجزیه و تحلیل گستره‌ی مراحل رسیدگی تخمدان نشان داد که اوج تخم­ریزی برای این گونه در فصل بهار (اردیبهشت­ماه) است و لازم به ذکر است که این گونه تقریباً در تمام ماه­های سال تخم‌ریزی مستمر داشته است و همچنین طول کاراپاس در50% بلوغ (Lm50%) برای میگو­های ماده برابر 2/21 میلی­متر برآورد شد..

کلیدواژه‌ها