دانشیار، گروه مهندسی منابع طبیعی و محیط زیست، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شیراز، شیراز
چکیده
تیلاپیاها گروهی از ماهیان خانواده سیکلیده با بیش از هفتاد گونه هستند که نزدیک به ده گونه آنها پرورشی است. مهمترین گونههای پرورشی تیلاپیای نیل، آبی و موزامبیک و دورگههای تیلاپیای قرمز میباشد. در این مقاله به مزایای پرورشی گونههای تیلاپیا، تفاوت و ویژگیهای زیستی و اکولوژیک گونههای مهم پرورشی پرداخته شده است. همچنین سعی شده است به تاثیر پرورش این ماهی بر اکوسیستمهای طبیعی و گونههای بومی، برمنابع آبی و صنعت آبزی پروری ایران با ذکر مثالهایی از سایر کشورها پرداخته شود. همچنین توصیههایی در خصوص انجام مطالعات ارزیابی اثرات محیط زیستی پیش از معرفی آن و همچنین گونه مناسب شرایط ایران انجام شده است. نتایج مطالعات انجام شده در سایر کشورها نشان میدهد که چنانچه ارزیابی دقیقی از اکوسیستمهای آبی شده باشد میتوان با توجه به نتایج آن از گونههای تیلاپیایی استفاده نمود که حداقل همپوشانی آشیان اکولوژیک و رقابت با گونههای بومی را داشته باشد. نهایتاً توصیه میشود که بحث پرورش تیلاپیا بهجای مطرح شدن در رسانهها در مجامع علمی مورد بررسی قرار گیرد.
)