ORIGINAL_ARTICLE
تعیین غلظت کشندهی (LC50 96h) سم دیازینون (Diazinon) روی ماهی سیاهکولی (Vimba persa)
هدف از انجام این تحقیق، مشخص نمودن حد مجاز قابل قبول سم دیازینون (Diazinon) در سامانهی مطالعاتی ماهیان سیاهکولی است. برای انجام این تحقیق، تعداد 90 قطعه ماهی سیاه کولی با وزن متوسط 5±50 گرم از رودخانۀ سفید رود استان گیلان در اواخر شهریور ماه صید گردیده و در شرایط آزمایشگاهی به مدت 5 روز در آکواریومهایی با اندازۀ 30×40×70 آداپته شدند. سپس بر اساس مدل Probit، مقادیر LC1، LC10، LC30، LC50، LC70، LC90 و LC99 در 24، 48، 72 و 96 ساعت بر روی ماهیان سیاهکولی اندازهگیری شد. نتایج این تحقیق نشان داد که LC50 96h این سم برابر 08/0 میلیگرم در لیتر بوده و در نتیجه حداکثر غلظت مجاز (MAC value) این سم برابر 008/0 میلیگرم در لیتر محاسبه شد. در نهایت سم دیازینون برای ماهیان 50 گرمی سیاهکولی در ردیف "سمیت خیلی زیاد" دستهبندی شد.
https://shilsj.ut.ac.ir/article_67629_a4a9aec726640537c981c73e079f3d74.pdf
2018-08-23
55
61
حشرهکش
دیازینون
ماهی سیاهکولی
LC50 96h
محمد
منصوری چرهی
milad.mansouri333@yahoo.com
1
کارشناس ارشد بوم شناسی آبزیان، گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه گیلان، صومعهسرا
LEAD_AUTHOR
حامد
غفاری فارسانی
hamed_ghafari@alumni.ut.ac.ir
2
دانشجوی دکتری تکثیر و پرورش آبزیان، گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه ارومیه، ارومیه
AUTHOR
سیدعلی اکبر
هدایتی
3
دانشیار، گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان
AUTHOR
عبدالرضا
جهانبخشی
4
دکتری شیلات، گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان
AUTHOR
محمد
فروهر واجارگاه
5
دانشجوی دکتری شیلات، گروه شیلات، گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه گیلان، صومعهسرا
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
بررسی تأثیر تغییرات فصلی مؤلفه های فیزیکی و شیمیایی روی میزان مواد مغذی در سواحل جنوبی دریای خزر
در این مطالعه تأثیر تغییرات مؤلفههای شیمیایی و فیزیکی نظیر شوری، دمای آب، اکسیژن محلول، هدایت الکتریکی (EC) و کل جامدات محلول (TDS) بر روی مواد مغذی ( نیترات و فسفات) در دو فصل زمستان1393 و بهار 1394 در سه ایستگاه مطالعاتی در دریای خزر در دو عمق 2 و 5 متر بررسی گردیدند. حداکثر میزان نیترات در ایستگاه 3، در فصل بهار با میانگین 208/0 ± 7/ 1 میکروگرم در لیتر و در عمق 5 متر و بیشترین مقادیر فسفر نیز در فصل بهار در ایستگاه 3 با میانگین 136/0 ± 88/0 میکروگرم در لیتر و در عمق 5 متر مشاهده گردید. حداکثر مقادیر درجه حرارت، شوری، EC و TDS نیز در فصل بهار ولی حداکثر مقدار اکسیژن محلول در زمستان در عمق 2 متر مشاهده شد. بر اساس نتایج بدست آمده همبستگی مثبتی بین میزان نیترات و فسفات با تمام ویژگیهای فیزیکی و شیمیایی به جز اکسیژن محلول در فصل بهار مشاهده شد اما همبستگی منفی بین این مواد مغذی با اعماق متفاوت دیده شد.
https://shilsj.ut.ac.ir/article_67630_9daa6f736eee22eb42139695392e6693.pdf
2018-08-23
62
69
هدایت الکتریکی
کل جامدات محلول
مواد مغذی
دریای خزر
آسیه
حاجی
haji_tara@yahoo.com
1
کارشناس ارشد بوم شناسی آبزیان، گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه علوم کشاورزی ساری، ساری
LEAD_AUTHOR
محمدکاظم
خالصی
2
استادیار، گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه علوم کشاورزی ساری، ساری
AUTHOR
خسرو
خلیلی جانی
3
دانشجوی دکتری شیلات، گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه علوم کشاورزی ساری، ساری
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
بررسی برخی از ویژگی های تولید مثلی میگوی چکو Metapenaeus stebbingi Nobili, 1904 در آبهای ساحلی خلیج فارس
این مطالعه به منظور بررسی جنبههای پویاییشناسی جمعیت میگو چکو (Metapenaeus stebbingi) در آبهای خلیجفارس (استان هرمزگان) انجام شد. نمونه برداری به مدت 12 ماه از اسفندماه 1394 تا بهمن ماه 1395 با روش صید ترال کف انجام گرفت. در مجموع 546 میگو جمع آوری و اطلاعات ریختشناسی و مراحل رسیدگی تخمدان اندازهگیری شد. نتایج تجزیه و تحلیل نسبتهای جنسی نشان داد که در تمامی موارد ( به استثنا شهریورماه) نسبتها به طور معنیداری 1:1 نبوده است (0.05>P). رابطهی طول کاراپاس با طول کل و وزن نشان داد که رشد هر دو جنس میگو آلومتریک یا ناهمگون میباشد. در بررسی فراوانی و تغییرات ماهانه میانگین طول کاراپاس و طول کل و وزن نشان داد که از اواخر زمستان( اسفندماه) و با شروع فصل بهار تا اواخر اردیبهشت ماه، سیر صعودی و در تیرماه یک روند نزولی را دنبال میکند. در زمان تولیدمثل، درصد بـالایی از میگـوهای ماده در مناطق ساحلی یافت میشوند و به تدریج حضور آنها در آبهای عمیقتـر کـاهش مـییابد و در نتیجه بیشتر در دسترس صید قرار میگیرند. تجزیه و تحلیل گسترهی مراحل رسیدگی تخمدان نشان داد که اوج تخمریزی برای این گونه در فصل بهار (اردیبهشتماه) است و لازم به ذکر است که این گونه تقریباً در تمام ماههای سال تخمریزی مستمر داشته است و همچنین طول کاراپاس در50% بلوغ (Lm50%) برای میگوهای ماده برابر 2/21 میلیمتر برآورد شد..
https://shilsj.ut.ac.ir/article_67725_f44ac259fab7c7b7a5ee7ca492b89c5d.pdf
2018-08-23
70
77
میگوی چکو
نسبت جنسی
فصل تخمریزی
LM50%
خلیج فارس
زهرا
عباسی دمشهری
abbasi1217@yahoo.com
1
کارشناس ارشد بوم شناسی آبزیان، گروه شیلات، دانشکده علوم و فنون دریایی و جوی، دانشگاه هرمزگان، بندر عباس
LEAD_AUTHOR
اصغر
جعفری پتکان
asghar.jafari@ut.ac.ir
2
دانشجوی کارشناسی ارشد شیلات، گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران، کرج
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
مقایسهی ویژگی های ریخت شناسی جمعیت های سیاه ماهی سعدی (Capoeta saadii (Heckel, 1847 در رودخانه های رودبال و قره آغاج استان فارس
سیاه ماهیان یکی از فراوانترین جنسهای ماهیان آب شیرین در ایران بوده و در این میان گونه Capoeta saadii دارای بیشترین پراکنش در اکوسیتمهای آبی ایران میباشد. زیتوده بالای این ماهی در آبهای داخلی سبب شده مطالعه ویژگیهای زیستی و کوشش در جهت معرفی آن به سیستم پرورشی برای مصارف انسانی از اهمیت ویژهای برخوردار باشد. جهت انجام این مطالعه 44 نمونه سیاه ماهی از رودخانهی رودبال و 30 نمونه سیاه ماهی از رودخانهی قره آغاج فارس به وسیله الکتروشوکر صید و در محلول فرمالین 10% تثبیت و ویژگی های ریخت شناسی آنها با استفاده از کولیس اندازهگیری شد. تجزیه و تحلیل ویژگی های ریخت شناسی جمعیتهای دو رودخانهی رودبال و قرهآغاج نشان داد که طول سر، طول ساقهی دمی، قطر چشم و پیش ماکزیلا بیشترین نقش را در جدایی جمعیتها دارند. نتایج به دست آمده توسط آزمون آماری PCA مورد تحلیل قرار گرفتند، بر اساس نتایج ویژگیهای ریختشناسی قادر به جدایی جمعیتها هستند.
https://shilsj.ut.ac.ir/article_67769_84ff865733511c7d5430cfeaca9ae0a7.pdf
2018-08-23
78
85
سیاه ماهیان
ویژگی های ریختی
جمعیت
رودخانه رودبال
رودخانه قره آغاج
حکیمه
سیاری
hakimehsayari92@gmail.com
1
کارشناس ارشد بوم شناسی آبزیان، گروه شیلات، دانشکده علوم دامی و شیلات، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، ساری
LEAD_AUTHOR
حسین
رحمانی
2
دانشیار، گروه شیلات، دانشکده علوم دامی و شیلات، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، ساری
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
تاثیر غلظتهای مختلف فلز روی (Zn) بر میزان کلروفیل a، b و کارتنوئید در جلبک Scenedesmus sp.
جلبک سبز یکی از پر تعدادترین، پراکندهترین و از دید ریختشناختی متنوعترین شاخه جلبکهاست که دارای کلروفیل a و b است. این جلبکها علاوه بر کلروفیل دارای کاروتنوئیدهای مختلف نیز میباشند. فلزات سنگین به دلیل سمیبودن از مهمترین آلایندههای زیستمحیطی به شمار میآید رها شدن این آلایندهها به دلیل عدم تجزیه و ماندگاری بالا در محیط، محیطزیست و سلامتی موجودات زنده را به خطر میاندازد. از مهمترین فلزات سنگین روی (Zn) است. این پژوهش با بررسی اثر غلظتهای مختلف فلز سنگین روی بر میزان کلروفیل و کارتنویید توسط جلبک Scenedesmus sp. انجام گردید. در این تحقیق اثر غلظتهای مختلف روی (30، 50 میلیگرم بر لیتر) بر میزان کلروفیل a، b و کارتنویید در جلبک ذکر شده تحت شرایط دمایی2±25 سانتیگراد و شدت نور350±3500 لوکس و دورهی نوری 12:12 روشنایی و تاریکی در مدتزمان 48 ساعت با سه تکرار در یک طرح کاملاً تصادفی انجام پذیرفت.نتایج نشان داد که با افزایش میزان فلز روی در غلظت 50 میلیگرم بر لیتر میزان کلروفیل a با مقدار 23/1 میکروگرم بر لیتر و کلروفیل b با مقدار 43/1 میکروگرم بر لیتر و میزان کارتنوئید برابر با 77/1 میکروگرم برلیتر نسبت به شاهد کاهش یافت.فلز روی حتی در غلظتهای بسیار کم عنصر روی موجب اختلال فیزیولوژیکی جلبک جلبک Scenedesmus sp.میشود بنابراین فلز روی میتواند اثر بازدارندگی بر رشد و رنگیزهها داشته باشد.
https://shilsj.ut.ac.ir/article_67822_6f5d3aca677409e1066fa9907edfad56.pdf
2018-08-23
86
93
کلروفیل
کارتنوئید
جلبک سندسموس
فلز روی
منا
ظلی بوری آبادی
monazelli@gmail.com
1
کارشناس ارشد بوم شناسی آبزیان، گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان
LEAD_AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
مروری براستفاده از پروبیوتیک ها و پربیوتیک ها در آبزی پروری و تأثیرآنها برعملکرد دستگاه گوارش ماهیان
در سالهای اخیر تحقیقات انجام شده در زمینه استفاده از پروبیوتیک ها (Probiotic) و پربیوتیک ها (Prebiotic) در سراسر جهان نتایج امیدوار کنندهای به دنبال داشته است. تمایل به افزایش استفاده از پروبیوتیکها منجر به شناسایی میکروارگانیسمهایی شده که ممکن است اثرات مفیدی بر فلور باکتریایی رودهی ماهیان داشته باشند. پربیوتیکها اساساً برای تغذیه پروبیوتیکهایی استفاده میشوند که نسبت به آنزیمهای داخل بدن موجود مقاوم بوده و بنابراین به جایگاهی برای تکثیر و ازدیاد میکروفلور رودهای تبدیل میشوند. هرچند استفاده از پربیوتیکها در صنعت آبزی پروری هنوز چندان متداول نیست، اما از مزایای آنها میتوان به مقاومت در دماهای بالا اعمال شده در خط تولید پلت و نیز زمان ماندگاری بالا اشاره کرد. هدف از استفاده این محصولات طبیعی تأثیر آنها بر روی فعالیت میکروبهای دستگاه گوارش از طریق تثبیت میکروبهای مطلوب و جلوگیری از تجمع باکتریهای مضر و به دنبال آن کمک به حفظ سلامت ماهی میباشد. بنابراین، انجام تحقیقات مقایسهای به منظور تشریح خصوصیات فلور میکروبی رودهی گونههای غالب آبزیان، مکانیسمهای عملکرد پروبیوتیک و پربیوتیکها و اثرات آنها روی اکوسیستم روده، ارزیابی ایمنی و سلامت آبزیان و عملکردآنها لازم و تضمینی است. این موارد برای تشریح روابط، وابسته و به منظور بهینه سازی سطوح به کارگیری پروبیوتیک و پربیوتیک در جیره نیازمند مطالعات جداگانه روی هرگونه پرورشی هستند. در این مقاله در مورد اکولوژی میکروبی دستگاه گوارش ماهی و همچنین پتانسیل کاربرد و چالشهای فراروی استفاده از پرو و پربیوتیکها در پرورش ماهیان بررسی و به طور مختصر ذکر شدند.
https://shilsj.ut.ac.ir/article_68339_806ff88460fa4b762c209a385417c075.pdf
2018-08-23
94
101
پروبیوتیک ها
پربیوتیک ها
دستگاه گوارش ماهی
آبزی پروری
نسیم
سادات حسینی مدنی
nasim_madani66@yahoo.com
1
کارشناس ارشد شیلات، گروه شیلات، دانشکده علوم دریایی و تکنولوژی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران شمال، تهران
LEAD_AUTHOR
حامد
غفاری فارسانی
hamed_ghafari@alumni.ut.ac.ir
2
دانشجوی دکتری تکثیر و پرورش آبزیان، گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه ارومیه، ارومیه
AUTHOR